I Sonatę Aleksandra Lasonia prawykonał Aureli Błaszczok w roku 1978, jeszcze przed moimi narodzinami. Był to jeden z pierwszych wielkich sukcesów ojca. Mieczysław Tomaszewski zachwycał się: „Ta sonata ma swoje miejsce wśród najważniejszych dzieł gatunku! Marzy mi się koncert i płyta, na której zaistniałaby ona obok arcydzieł Bacha, Ysaÿe’a czy Bartóka”.

Odkąd poznałem Sonatę i związaną z nią historię nagranie takiej płyty stało się także moim marzeniem. Stąd taka konstelacja: Bach, Ysaÿe, Lasoń. Trzy epoki, między którymi kompozytorzy przerzucają pomosty, jakby chcąc podać sobie ręce.